روش کار این بود که کمر قربانی را با تبر پاره می‌کردند، دنده هایش را می‌شکستند و سپس آن‌ها را به جهت مخالف خم کرده و از ریه‌ها خارج می‌کردند تا شبیه بال به نظر برسد، به آن عقاب خونی می‌گفتند، چون فرد شکنجه شده گویی دو بال درآورده بود. ماجرا‌های شبیه به افسانه، پیرامون استفاده وایکینگ‌ها از این روش هولناک در شکنجه روایت شده است.